Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Έδωσαν μάχη με την αστυνομία για να αποφύγουν την έξωση



Πετώντας νερό, αβγά και κροτίδες στους αστυνομικούς αντέδρασαν οι περίοικοι σε περιοχή στο Οβιέδο (Ισπανία), όταν εκείνοι ήρθαν συνοδεία δικαστικών κλητήρων για να κάνουν έξωση σε οικογένεια που αδυνατούσε να αποπληρώσει το στεγαστικό της δάνειο.

Eξω από το σπίτι είχαν μαζευτεί μέλη της οργάνωσης «Stop Deshaucios», «Σταματήστε τις εξώσεις» που προσπάθησαν να προστατεύσουν τους ιδιοκτήτες.


Μια ζωή στην ουρά για ένα «νούμερο»

του Οικοδόμου



Πριν από τριαντατόσα χρόνια μ’ έστελνε η μάνα μου στο ΙΚΑ για να κλείσω ραντεβού με γιατρό. Ξυπνούσα μες στη νύχτα, έπαιρνα το πρώτο λεωφορείο με τ’ άγρια χαράματα (ο δήμος μας δεν είχε ακόμα δικό του ΙΚΑ) και από τη στάση που κατέβαινα, το ‘κοβα τρέχοντας μ’ όλη μου τη δύναμη για να προλάβω να φτάσω πριν απ’ τους άλλους και να πάρω την καλύτερη δυνατή θέση στη σειρά.

Έξω από την κλειστή πόρτα υπήρχε μια στοίβα από βιβλιάρια υγείας και σε απόσταση αναπνοής κάμποσοι ηλικιωμένοι, συνήθως, που περίμεναν υπομονετικά. Αυτοί ήταν οι τυχεροί γιατί τα σπίτια τους ήταν σχετικά κοντά και μπορούσαν να έρθουν με τα πόδια, πιο νύχτα, πριν ακόμα ξεκινήσει το πρώτο λεωφορείο.

Αυτός που είχε φτάσει πρώτος, ο «ιδρυτής» της στοίβας των βιβλιαρίων, ήταν ο υπεύθυνος για τη ρύθμιση της προτεραιότητας. Είχε βλέμμα αυστηρό λες και βρίσκονταν σε επιφυλακή. Αφού έφτανε επιτέλους η ώρα και ή πόρτα άνοιγε, παρέδιδε τη στοίβα με τα βιβλιάρια σε μια υπάλληλο που τα έπαιρνε κι έκλεινε την πόρτα πίσω της. Μετά από κάμποση ώρα αναμονής ακόμα, άνοιγε πάλι η πόρτα και η υπάλληλος φώναζε τα ονόματά μας. Ο καθένας τότε πλησίαζε κι έπαιρνε το «νούμερο». Στη συνέχεια έπρεπε να περιμένει σε μια άλλη ουρά για να τους δει ο γιατρός.

Πολλά χρόνια μετά, επαγγελματίας οικοδόμος, φεύγοντας τα χαράματα για το μεροκάματο, περνούσα έξω από το ΙΚΑ κι άφηνα το βιβλιάριο ενσήμων μου ή υγείας, σε μια άλλη στοίβα μπροστά από την ίδια είσοδο. Ένας συνάδελφος οικοδόμος, μάλλον άνεργος, αναλάμβανε τον ρόλο του ρυθμιστή της προτεραιότητας, αυτή τη φορά όχι για ραντεβού με γιατρό, αλλά για να πληρωθούμε το δώρο Χριστουγέννων ή Πάσχα. Το μεσημέρι μετά τη δουλειά (το δώρο το πληρωνόμαστε πάντα απόγευμα) έφτανα στο ΙΚΑ και έπαιρνα το «νούμερο». Ο συνάδελφος που ήταν υπεύθυνος για τη σειρά, ήταν όλες τις ώρες εκεί. Σε περίπτωση που δεν δούλευα έμενα εκεί έξω από την πόρτα κι εγώ, για ώρες, περιμένοντας το «νούμερο». Αφού το έπαιρνα, στη συνέχεια περίμενα σε άλλη ουρά για να με φωνάξουν να πληρωθώ.


Οι φωτογραφίες είναι πρόσφατες, από το νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός».Οι άρρωστοι άνθρωποι περιμένουν από τ’ άγρια χαράματα, για ώρες, στην ουρά για να πάρουν στα χέρια τους το «νούμερο». Στη συνέχεια θα περιμένουν σε μια άλλη ουρά για να τους δει ο γιατρός.
Σήμερα, πολλά χρόνια μετά από τα «πολλά χρόνια μετά» από τα «πριν τριαντατόσα χρόνια», όποιος έχει ανάγκη για γιατρό πρέπει να περιμένει στην ουρά για ένα «νούμερο». Σήμερα πολλά, χρόνια από τότε, η Υγεία είναι ακόμα προνόμιο αυτών που έχουν λεφτά. Οι υπόλοιποι παραμένουν απλά «νούμερα», σε μια ουρά.

Πηγή: Οικοδόμος

Για την σύνοδο κορυφής.



Σχόλιο Praxis

Παρά τα επικοινωνιακά πανηγύρια που ήδη ξεκίνησαν για την "ήττα" της Μέρκελ και την "πραγματική διαπραγμάτευση" που έκαναν η Ιταλία και η Ισπανία,  η πραγματικότητα της "τραπεζικής ενοποιήσης" σημαίνει τελεσίδικα μνημόνια χωρίς τέλος για τις εργατικές τάξεις της ευρώπης. Αντιγράφουμε:

Οι "πόρτες" των EFSF και ESM δεν θα είναι ανοιχτές για όλους αλλά μόνο για χώρες που δεν έχουν λάβει "πακέτο" στήριξης από την Ε.Ε. και που συμμορφώνονται με τους κανόνες της Ε.Ε. Η χρήση των κεφαλαίων θα γίνεται κατόπιν υπογραφής ενός Μνημονίου Κατανόησης.

"Δίνουμε τη δυνατότητα σε χώρες που συμμορφώνονται να κάνουν χρήση των εργαλείων χρηματοπιστωτικής σταθερότητας ούτως ώστε να καθησυχάσουμε τις αγορές και να επαναφέρουμε μερική σταθερότητα γύρω από τα ομόλογα των κρατών-μελών μας", είπε ο Rompuy μετά το τέλος των πολύωρων διαπραγματεύσεων.

 http://www.capital.gr/News.asp?id=1544542

Το τι σημαίνει "χώρες που συμμορφώνονται" και "μνημόνιο κατανόησης" το ζήσαμε τα τελευταία χρόνια και θα το ζήσουμε ακόμα περισσότερο στο άμεσο μέλλον.  Πέρα όμως απο αυτό κάθε βήμα ενοποιήσης (τραπεζικής, δημοσιονομικής , πολιτικής) θα αξιοποιείται και "μέσα" και "έξω" για την σφαγή των εργατικών δικαιωμάτων. Η συμφωνία της συνόδου, όποια μορφή και αν πάρει δεν θα είναι ελπίδα αλλά κύρηξη νέου γύρου ταξικού πολέμου ενάντια στους εργαζόμενους.

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Γερμανοί αντιφασίστες στις τάξεις του ΕΛΑΣ


του Erik Eberhard



Ανυπακοή, αντίσταση, αυτομόληση δεν ήταν άγνωστα φαινόμενα στη Βέρμαχτ, τον γερμανικό στρατό του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ανάμεσα στο 1939 και το 1945 λειτούργησαν στη Βέρμαχτ 1.000 με 1.200 στρατοδικεία, τα οποία εκδίκασαν περίπου τρία εκατομμύρια υποθέσεις υπονόμευσης της αμυντικής ισχύος, ανυπακοής, εσχάτης προδοσίας κλπ. Στις δίκες αυτές καταδικάσθηκαν περίπου 1,3 εκατομμύρια στρατιωτικοί, από τους οποίους οι 370.000 σε «βαριές ποινές», δηλαδή σε φυλάκιση άνω των έξι μηνών. Σε αυτές τις καταδίκες συμπεριλαμβάνονται περίπου 30.000 θανατικές, από τις οποίες εκτελέσθηκαν περισσότερες από 20.000. Επιπλέον, υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός εκτελέσεων στρατιωτών της Βέρμαχτ που διατάχθηκαν από έκτακτα στρατοδικεία ή διαπράχθηκαν από τη στρατονομία και τα SS χωρίς να έχει προηγηθεί δίκη. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών του πολέμου χιλιάδες στρατιώτες απρόθυμοι να πολεμήσουν έπεσαν θύματα αυτών των συνοπτικών διαδικασιών.[1] Συνολικά η στρατιωτική δικαιοσύνη είχε περισσότερα θύματα απ' ό,τι τα περιβόητα έκτακτα δικαστήρια και το Ανώτατο Λαϊκό Δικαστήριο, στο οποίο προήδρευε ο Ρόλαντ Άισλερ.

ΟΙ περισσότεροι απ’ τους εκτελεσθέντες στρατιώτες είχαν καταδικασθεί για το αδίκημα της λιποταξίας. Από τους 35.000 στρατιώτες της Βέρμαχτ που βρέθηκαν ένοχοι για λιποταξία, το 65% καταδικάσθηκε σε θάνατο. Από αυτές τις περίπου 23.000 θανατικές καταδίκες εκτελέστηκαν πάνω από 15.000. Ο αριθμός των καταδικαστικών αποφάσεων αποτελεί, όμως, μόνον την κορυφή του παγόβουνου του φαινομένου των λιποταξιών, γιατί πολλοί λιποτάκτες διέφυγαν ιη σύλληψη. Οι υπολογισμοί των λιποτακτών ανεβάζουν τον αριθμό τους σε πάνω από 100.000 περιπτώσεις. Στην τελική φάση του πολέμου η λιποταξία από τη Βέρμαχτ αποτελούσε μαζικό φαινόμενο.[2] Την κατεύθυνση για τη σκληρή τιμωρία των λιποτακτών την είχε δείξει ο ίδιος ο Χίτλερ στο βιβλίο του Ο Αγών μου: «Στο μέτωπο μπορεί κανένας να πεθάνει, ως .λιποτάκτης πρέπει να πεθάνει». Μετά την καταστροφή στο Στάλινγκραντ και την αύξηση του αριθμού των λιποταξιών, η ναζιστική στρατιωτική δικαιοσύνη σκλήρυνε ακόμη περισσότερο τη στάση της. Όλες οι οδοί διαφυγής ήταν γεμάτες θανάσιμους κινδύνους. Στην πατρίδα ή στις κατεχόμενες ο λιποτάκτης κινδύνευε να πέσει πάνω σε ένα από τα πολλά σημεία έλεγχου. Τα σύνορα με τις ουδέτερες χώρες φυλάσσονταν αυστηρά, ενώ ορισμένες, όπως η Ελβετία, απέλαυναν τους πρόσφυγες. Υπήρχαν βέβαια και περιπτώσεις, σε γερμανικές εργατικές συνοικίες, όπου το πλήθος, κυρίως γυναίκες, παρεμπόδισαν με επιτυχία τη σύλληψη λιποτακτών.[3]

Κατά τις τελευταίες εβδομάδες του πολέμου ο αριθμός των λιποταξιών εκτινάχθηκε στα ύψη. Μαζί του, όμως, μεγάλωσε και ο αριθμός των λιποτακτών που απαγχονίστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες από το πιο κοντινό δένδρο ή τουφεκίστηκαν μπροστά στον πρώτο τοίχο. Ακόμη και μετά τη συνθηκολόγηση του ναζιστικού καθεστώτος, οι στρατoδίκες συνέχισαν το αιματηρό τους έργο και εκτελέσεις πραγματοποιήθηκαν και μετά τις 8 Μαΐου 1945. Παραδείγματος χάριν, οι ναύτες Μπρούνο Ντέρφερ και Ράινερ Μπεκ, οι ο ποίοι είχαν προσχωρήσει στην ολλανδική Αντίσταση μετά την απελευθέρωση της Ολλανδίας από τους Συμμάχους, κλείστηκαν σε ένα στρατόπεδο αιχμαλώτων κοντά στο Άμστερνταμ, όπου και καταδικάσθηκαν από ένα στρατοδικείο που έστησαν Ναζί αξιωματικοί. Οι αξιωματικοί που ήταν αφοπλισμένοι ζήτησαν και έλαβαν καραμπίνες από τους Καναδούς φρουρούς τους για να εκτελέσουν την απόφαση στις 13 Μαΐου 1945.

Ανακοίνωση - καταγγελία


Την Τετάρτη 28 Ιούνη πραγματοποιήθηκε 24ωρη Πανελλαδική απεργία στον κλάδο του Επισιτισμού – Τουρισμού που κήρυξε η Ομοσπονδία. Μέλη του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού Θεσσαλονίκης, με αιχμή την κατάργηση των Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας και την υπεράσπιση όλων των εργασιακών μας δικαιωμάτων, πραγματοποίησαν αποκλεισμό, στα ζαχαροπλαστεία Χατζής, στο κατάστημα της Βενιζέλου.

Εμείς οι εργαζόμενοι στα ζαχαροπλαστεία Χατζής συνεχίζουμε των αγώνα, για να μας καταβληθούν τα δεδουλευμένα και να επανέλθουμε πίσω στη δουλειά μας. Είμαστε σε επίσχεση εργασίας από τον Δεκέμβρη, ουσιαστικά σε μια απεργία διαρκείας ενώ πραγματοποιούμε δυναμικές παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από τα καταστήματα κάθε εβδομάδα.

Κατά την διάρκεια της κινητοποίησης – απεργίας, ο Χατζής μέσω του οικονομικού διευθυντή (της νέας εταιρίας που έχει ιδρύσει) Γόρδου Μενέλαου κάλεσε την αστυνομία να σπάσει την απεργιακή φρουρά ώστε να ανοίξει το κατάστημα. Η εισαγγελέας Θες/νίκης κινητοποιήθηκε γρήγορα, για να υπερασπίσει το «δικαίωμα στην εργασία». Έτσι στις 11:30 κατέφθασαν δυνάμεις των ΜΑΤ και έσπασαν την απεργιακή φρουρά. Η κινητοποίηση συνεχίστηκε μέχρι αργά το μεσημέρι έξω από το κατάστημα.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ – ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

Καταγγέλλουμε την εισαγγελία Θες/νίκης και την αστυνομία που με τόση ταχύτητα σπεύδουν να υπερασπίσουν την απλήρωτη εργασία, την ασυδοσία του εργοδότη Χατζή που έχει κάνει το μαγαζί κανονικό κάτεργο, πληρώντας όποτε θέλει ότι θέλει, καταπατώντας κάθε είδους εργατικού δικαιώματος. Από την άλλη η εισαγγελέας δεν δείχνει κανένα ζήλο για τα εικονικά τιμολόγια του Χατζή, για το ότι ιδρύει όποτε θέλει εταιρίες με την σέσουλα για να αποφύγει την αποπληρωμή των χρεών του προς εμάς τους εργαζόμενους, προς το ΙΚΑ και το Δημόσιο.
Εμείς οι εργαζόμενοι δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε τον δίκαιο αγώνα μας μέχρι να δικαιωθούμε.


Ο απεργιακός αγώνα στην Ελευθεροτυπία και οι επιχειρησιακές του βλέψεις


Σημαντικό κείμενο για την Ελευθεροτυπία και τον αγώνα των εργαζομένων, με πολλές προεκτάσεις γύρω από την έννοια της αυτοδιαχείρισης, από την Συνέλευση έμμισθων, άμισθων, «μπλοκάκηδων», «μαύρων», ανέργων και φοιτητών στα ΜΜΕ.



1.

Εδώ και 6 μήνες οι 800 περίπου εργαζόμενοι στην «Ε» βρίσκονται σε απεργία διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Η άλλη επιλογή που είχαν ήταν να συνεχίσουν να δουλεύουν τζάμπα, για έναν εργοδότη που όλα τα προηγούμενα χρόνια πλούτιζε από την εργασία τους. Το ότι δεν διάλεξαν την άμισθη σκλαβιά μπορεί να μη τους κάνει (ούτε αυτούς) «ήρωες της εργατικής τάξης», αλλά τους τοποθετεί καταρχήν ως συνέλευση εργαζομένων στο στρατόπεδο των απεργιακών αγώνων που δίνονται σε διάφορους χώρους για τα αυτονόητα, με τα οποία θέλουν να ξεμπερδεύουν τα αφεντικά.

Ο οικονομικός αγώνας για τα δεδουλευμένα έχει πάντα κι ένα στοιχείο εργατικής αντιπαράθεσης που δεν είναι ατομικίστικο και συντεχνιακό, αλλά έντονα ταξικό: το θέμα του μισθού ως de facto διαφοροποίηση συμφερόντων μεταξύ εργοδότη κι εργαζόμενου. Το αφεντικό βλέπει τον μισθό ως κάτι που θα ήθελε να εκμηδενίσει θεωρητικά, ενώ ο εργαζόμενος ως το ελάχιστο που δικαιούται για τη δουλειά του. Όταν λοιπόν το αφεντικό δεν πληρώνει όσα είχαν συμφωνηθεί, οι εργαζόμενοι κάνουν απεργία. Ως εδώ καλά.

Όμως τα στοιχεία εκείνα που διαφοροποιούν τα συντεχνιακά συμφέροντα από τον συνολικό οικονομικό/πολιτικό αγώνα της τάξης, και ίσως αυτά που προσδίδουν στον αγώνα μεγαλύτερες πιθανότητες νίκης, είναι αφενός η κοινωνικοποίηση του αγώνα και αφετέρου η αλληλεγγύη και η σύνδεση με άλλους αγώνες που υπάρχουν την ίδια περίοδο (κλαδικούς ή μη). Και για τα δύο, η κίνηση των απεργών της "Ε" ήταν τουλάχιστον ελλιπής, παρόλο που εξελίσσονταν τόσο κλαδικοί (ΑΛΤΕΡ, Κόσμος του Επενδυτή κ.ά.) όσο και άλλοι απεργιακοί αγώνες (Χαλυβουργία, Λουκίσσα, 3Ε Εκτυπωτική κ.ά.). Γι’ αυτή την οπισθοχώρηση του πολιτικού έναντι του συντεχνιακά εννοούμενου οικονομικού αγώνα, ή του συνολικού έναντι του μερικού, είχαμε μιλήσει και πριν από αρκετό καιρό, όταν η συνέλευση εργαζομένων της "Ε" διαχώριζε τη θέση της από τους άλλους εργαζόμενους στον κλάδο σε απεργιακές κινητοποιήσεις ή όταν ήταν από τους πιονέρους της μη συμμετοχής του κλάδου μαζί με τους άλλους κλάδους τις ημέρες των γενικών απεργιών.

2.

Οι εργαζόμενοι, όταν θέλουν να δώσουν ένα συλλογικό απεργιακό αγώνα, φροντίζουν να φτιάχνουν και δομές αλληλεγγύης και κοινωνικοποίησης του αγώνα που να μπορούν να διασφαλίζουν τη συλλογική τους ύπαρξη ως αγωνιζόμενου σώματος. Αν το θέμα της επιβίωσης του κάθε απεργού/απλήρωτου αφεθεί στην ατομική ευχέρεια του καθενός, τότε δεν μπορεί να υπάρξει συλλογικός απεργιακός αγώνας, γιατί δημιουργεί απεργούς δύο ταχυτήτων: αυτούς που η τσέπη τους «σηκώνει» μια μακρά απεργία και εκείνους που δυσκολεύονται ακόμα και να επιβιώσουν. Τέτοιες δομές αλληλεγγύης είναι τα απεργιακά ταμεία, που μπορούν να τα ενισχύσουν σωματεία και αλληλέγγυοι. Συναυλίες, συλλογικές κουζίνες, κινήσεις εξωστρέφειας, καθημερινή παρουσία στο κτίριο, διοργάνωση συζητήσεων/συνελεύσεων ανοιχτών στους εκτός "Ε" εργαζόμενους και αλληλέγγυους, κ.ο.κ., ήταν πράγματα που θα μπορούσαν να γίνονται σε τακτική βάση, αν όχι σε καθημερινή, και να κρατάνε ζωντανό τόσο τον αγώνα και τους δεσμούς μεταξύ των απεργών (και του έξω κόσμου) όσο και το απεργιακό ταμείο. Οι ελλείψεις ήταν και εκεί σαφείς.

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Και πάλι για την κρίση επιβίωσης και ποιότητας ζωής μας


του Διεθνιστή


Το τελευταίο διάστημα, ως απάντηση στην κρίση, και τα προβλήματα επιβίωσης και ποιότητας ζωής, για τα οποία αναφερθήκαμε σε προηγούμενο κείμενό μας, αναπτύσσονται διάφορες προβληματικές και πρακτικές, σχετικά με την ανάγκη ανάπτυξης μιας ανταλλακτικής οικονομίας, μη εμπορευματικών ζωνών. Που μπορεί να ξεκινάει από την απλή ένδειξη αλληλεγγύης σε πληττόμενα κομμάτια της τάξης μας, μέχρι τη θεωρητικοποίησή τους, ως το πρότυπο λειτουργίας και οργάνωσης της κοινωνίας. Στην ανάπτυξη της κρίσης επιβίωσης που θα ακολουθήσει, και που σε ένα σημείο είναι ήδη εδώ, οι συγκεκριμένες λογικές, αξίζουν την προσοχή μας.

Εννοείται πως τις αντιμετωπίζουμε ως απόψεις εντός μιας πάλης υπέρ των εργαζομένων, με όλα τα όρια και τα προβλήματα που έχει, όπως θα καταδείξουμε.

Να ξεκαθαρίσουμε πως θεωρούμε εχθρικές τις ενέργειες του κράτους, της εκκλησίας, των τοπικών κρατών της λεγόμενης τοπικής αυτοδιοίκησης, για τη λείανση, και αυτή με το σταγονόμετρο, των προβλημάτων ύπαρξης για τους εργαζόμενους και τους άνεργους. Επιδιώκουν να συμβιβάσουν ολόκληρα κοινωνικά κομμάτια με το αναπόφευκτο και αντικειμενικό, της εξαθλίωσης και του πετάγματος στο περιθώριο. Στο ίδιο μήκος κύματος, αντιπαλεύουμε και τις κινήσεις «ευαίσθητων» ιδιωτών, τύπου Σκάϊ, οι οποίοι στα προηγούμενα προσθέτουν αι το ότι το κεφάλαιο έχει και καρδιά και συναίσθημα, όταν, όπου, για όποιους και όποτε θέλει. Αρκεί να αποδέχεται την κατάστασή του ατομικά, να είναι «καλό παιδί».

Τέλος δεν συμφωνούμε με τη λογική που αναπτύσσει μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, για τα αναγκαία δίκτυα αλληλεγγύης, στο βαθμό που αλλάζουν τον αριθμητή του κλάσματος, με κοινό παρονομαστή, την ανάθεση πάντα σε κάποιους άλλους, της επίλυσης του προβλήματος, τη μερική αντιμετώπιση, όταν προκύψει ζήτημα, τη στιγμή που το πρόβλημα της επιβίωσης και της ποιότητας ζωής, αφορά με διάφορες διαβαθμίσεις, πάνω από το μισό των εργαζομένων.

Η ανταλλαγή προϊόντων για τη βοήθεια απολυμένων ή χρόνια ανέργων και φτωχών εργαζόμενων, πρέπει για το επαναστατικό κίνημα, να είναι αποδεκτή, έχοντας την επίγνωση πως είναι ένα αναγκαίο μέτρο άμυνας μας, απέναντι στην επίθεση που χρόνια δεχόμαστε. Είναι η προσπάθεια ένα κομμάτι της τάξης να κρατήσει την αξιοπρέπειά του, να μη νιώσει απομονωμένο ή και έρμαιο στην εξαγορά από το κεφάλαιο, για διάφορες δουλειές υπέρ του.

Τις 100 ημέρες φτάνει η απεργία των εργαζομένων στη Phone Marketing


Συγκέντρωση διαμαρτυρίας, Παρασκευή 29/6, 18:00, έξω από την εταιρεία



Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Εμείς οι εργαζόμενοι στη Phone Marketing εδώ και 99 μέρες δίνουμε μια μάχη για τις ίδιες μας τις ζωές. Αρνηθήκαμε να εργαστούμε με εκ περιτροπής εργασία για ένα 8ωρο την εβδομάδα με 140€ μισθό το μήνα, όπως και την υποχώρηση να εργαστούμε με σύναψη ατομικών συμβάσεων και με μειώσεις μισθών. Κάθε μέρα ερχόμαστε αντιμέτωποι με την εργοδοσία και τα τερτίπια της, δυνάμεις που χτυπάνε την Επιτροπή μας και το Σωματείο μας αλλά και με τους νόμους του κράτους που έχουν ψηφιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και σήμερα μας φέρνουν σε αυτή την θέση.

Παρότι και οι καιρικές συνθήκες δεν βοηθούν, από το πρωί μέχρι το βράδυ 99 μέρες τώρα, έχουμε αποδείξει πως με την αποφασιστικότητά μας, με τη συσπείρωση γύρω από το Σωματείο μας, το ΣΕΤΗΠ που είναι στο πλευρό μας μπορούμε να αντέξουμε. Έχει φανεί ότι ο εργοδότης μας πιέζεται πολύ με τον αγώνα μας. Τον έχουμε αναγκάσει δύο φορές να κάνει πίσω, να σπάσει την αδιαλλαξία του.

«Σκυλιά του Πολέμου» οι Έλληνες επιχειρηματίες!

Για μια ακόμη φορά αποκαλύπτεται ότι για τους λαούς ο πόλεμος σημαίνει πόνο, αίμα, δραματικές και ανεπανόρθωτες απώλειες που σημαδεύουν ολόκληρες γενιές, ενώ για τον επιχειρηματικό κόσμο, ευκαιρίες πλουτισμού. Από αυτόν τον κανόνα δεν ξεφεύγει και η δράση των Ελλήνων αστών, αλλά αντίθετα την καθοδηγεί. Έτσι οριοθετούνται και τα «εθνικά συμφέροντα», όπως συνηθίζουν οι πολιτικοί των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ-ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ να βαφτίζουν τα επιχειρηματικά κέρδη. Αυτά εξάλλου επιβάλλουν την συμμετοχή των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στις βάρβαρες επεμβάσεις των ΝΑΤΟ και ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΥ, τις αγορές όπλων για να εξυπηρετούνται αυτές ακριβώς οι ανάγκες, την πρόσληψη Μισθοφόρων στρατιωτών και την αύξηση της στρατιωτικής θητείας ώστε να καλύπτονται εν μέρει τα κενά στην επάνδρωση των μονάδων που προκαλούνται από την δράση του ελληνικού στρατού σε 15 χώρες και την ικανοποίηση των Νατοϊκών απαιτήσεων!

Όμως οι ευκαιρίες αύξησης των κερδών είναι πλέον χειροπιαστές και μπορούμε να τις περιγράψουμε μέσω αποκαλυπτικών παραδειγμάτων.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ 


Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρονται σε επιχειρηματική συνάντηση με τις μεγαλύτερες ελληνικέςβιομηχανίες του κατασκευαστικού τομέα, το διάστημα Τετάρτη-Πέμπτη 27 και 28 Ιουνίου στηνΑθήνα, σε συνεργασία με το Εμπορικό Τμήμα της Ελληνικής Πρεσβείας στο Ιράκ. Ιρακινοί επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην κατασκευή οικιστών μονάδων, έργων υποδομής, βιομηχανικών εγκαταστάσεων, εμπορικών κέντρων, ξενοδοχείων νοσοκομείων και δημοσίων έργων, θα βρίσκονται αυτές τις δύο ημέρες στην Αθήνα προκειμένου να συνάψουν συμφωνίες με ελληνικές επιχειρήσεις του κατασκευαστικού κλάδου. Στην επιχειρηματική αυτή συνάντηση έχουν δηλώσειήδη συμμετοχή 45 μεγάλες εταιρείες του κατασκευαστικού τομέα στην Ελλάδα όπως η ΤΕΡΝΑ ΑΕ, η ΣΙΔΕΝΟΡ, η Αlumil, η Πετρόπουλος κ.α. Το Ιράκ σχεδιάζει να δαπανήσει $9,8 δισ. σε δρόμους, γέφυρες και κατοικίες μέχρι το 2016 και με βάση τον προϋπολογισμό της χώρας 5,8 δισ. δολάρια θα διατεθούν στους δρόμους και γέφυρες, ενώ 4 δισ. δολάρια για στέγαση. ΤοΒόρειο Ιράκ βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος λόγω της μεγάλης κατασκευαστικής δραστηριότητας που αναπτύσσεται τον τελευταίο καιρό και λαμβάνοντας υπόψη ότι σήμερα κατέχει το 17% της πετρελαϊκής παραγωγής του Ιράκ, ενώ είναι μια περιοχή όπου όλα τα προϊόντα εισάγονται.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και στο βόρειο Ιράκ καταγράφεται έντονος ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός αστικών συμφερόντων καθώς έως τώρα στην αγορά του κατασκευαστικού τομέαδραστηριοποιούνταν τουρκικές επιχειρήσεις που προσφέρουν πιο φτηνά υλικά, αλλά χαμηλότερης ποιότητας. Στο βόρειο Ιράκ δραστηριοποιούνται ήδη η κατασκευαστική εταιρεία ΤΕΡΝΑ ΑΕ και η βιομηχανία κατεργασίας σιδήρου ΣΙΔΕΝΟΡ.

Αστική δικαιοσύνη



Το δικαστήριο αθώωσε τους επτά από τους οκτώ δράστες- μέλη της Χρυσής Αυγής που κατηγορούνταν για την επίθεση στο καφενείο του κ. Γιώργου Βραχνή στη Βέροια, που είχε ως αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του οπτικού κ. Σαββαΐδη.

Μετά από πολύωρη διαδικασία, που ολοκληρώθηκε στις 2 τα ξημερώματα, το τριμελές πλημμελειοδικείο Βέροιας αθώωσε τους 7 από τους 8 δράστες καθώς έκρινε «απαράδεκτη» τη δίωξη τους γιατί δεν είχε πληρωθεί το παράβολο των 100 ευρώ από τον μηνυτή.

Στον όγδοο κατηγορούμενο επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών με αναστολή για την κατηγορία των σωματικών βλαβών εις βάρος του κ. Σαββαϊδη.

Ένοχος με μεγαλύτερη ποινή από αυτή των δραστών, και συγκεκριμένα με φυλάκιση  τεσσάρων μηνών και είκοσι ημερών, κρίθηκε το θύμα της επίθεσης, κ. Γιώργος Βραχνής.

Σημειώνεται πως ο ιδιοκτήτης του καφενείου που δέχτηκε την επίθεση δικαζόταν μετά από μήνυση για εξύβριση που κατέθεσαν εναντίον του οι δράστες και μετά την απόφαση της εισαγγελέως να δικαστούν μαζί θύτες και θύμα. Να σημειωθεί ότι ο κ. Βραχνής έχει στοχοποιηθεί από την Χρυσή Αυγή λόγω της αντιφασιστικής και της πολιτικής του δράσης.


via: Κόκκινος Τύπος 

Πηγή: alterthess

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Ανακοίνωση για τις εκλογές της 17ης Ιουνίου

του Διεθνιστή 



Εξ αρχής κρίνουμε ότι το αποτέλεσμα των εκλογών είναι δυσμενές για την εργατική τάξη. Δυσμενές όχι μόνο γιατί κάμφθηκαν οι δυσκολίες του αποτελέσματος της 6ης Μάη αλλά και γιατί δίνει κυβερνητική συνέχεια για την αστική πολιτική και μάλιστα με τις ίδιες δυνάμεις της προηγούμενης περιόδου. Μια κυβέρνηση διακηρυγμένης συνέχειας της αντεργατικής πολιτικής και των άμεσων στόχων της αστικής πολιτικής και των συμμαχιών της.

Κάτω από αυτό, που είναι το πρωτεύον, επανέφερε μερικώς τα κόμματα του παραδοσιακού δικομματισμού, Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ, εμφάνισε εφεδρείες για άμεση κυβερνητική αξιοποίηση (ΔΗΜΑΡ), δίνοντας μια συνολική εικόνα αποδοχής της πλειοψηφίας στα μνημόνια, αλλά και εφεδρείες, αμέτοχες και ‘άφθαρτες’ προς το παρόν για ενδεχόμενη μελλοντική πολιτική και κυβερνητική αναδιάταξη (Ανεξάρτητοι Έλληνες και Χρυσή Αυγή). Γιατί δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι προκύπτει και ακροδεξιάς κατεύθυνσης κοινοβουλευτική πλειοψηφία από Ν.Δ, Αν.Ελλ. και Χ.Α που μπορεί να χρησιμοποιηθεί αναλόγως με αιχμή τα εθνικά θέματα και τη μετανάστευση. Καθόλου αμελητέο επίσης, όχι η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ σαν αριστερή απάντηση στο ζήτημα της κυβέρνησης, αλλά η ένταξη του σαν μια δύναμη αστικής διαχείρισης, προγραμματικά προεκλογικά και σαν υπεύθυνη αντιπολίτευση μετεκλογικά.

Αξίζει να κρατήσουμε ότι για αυτή την ‘παλινόρθωση’ το αστικό μπλοκ εξουσίας δημιούργησε κλίμα τρομοκρατίας, διλλημάτων, καταστροφολογίας και διχασμού. Μπορεί να κέρδισε πάνω στο ερώτημα της κυβέρνησης, αλλά αυτό ήρθε με το σύνολο των δυνάμεων, κόμματα, ΜΜΕ, τράπεζες, διεθνή κέντρα να ανεβάζουν τον πήχη της αντιπαράθεσης σε μάχη ύπαρξης, να στήνουν δίπολα ομαλότητας-καταστροφής, να πισωγυρίζουν σε μια εμφυλιοπολεμική προπαγάνδα. Δεύτερο σημείο που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, η ένταξη όλων των κομμάτων (πλην ΚΚΕ) στην ατζέντα της Ε.Ε, του Ευρώ και της ανάπτυξης, των βασικών πολιτικών επιδιώξεων του αστικού κατεστημένου στην Ελλάδα, όπως είχαμε σημειώσει και στην προεκλογική μας ανάλυση. Η αντιπαράθεση για τη σωτηρία και γενικά μια πολιτική λύση απέναντι ‘στην καταστροφή της χώρας’ ήταν ψωμοτύρι στα τηλεοπτικά τραπέζια, ακόμα και από τα κόμματα της αριστεράς, άσχετα πως όριζε και τα δυο το κάθε κόμμα.

Ελλάδα η χώρα της μαύρης εργασίας


Σε 7.474 επιχειρήσεις εντοπίστηκαν 7.549 ανασφάλιστοι - Εργοδότες δεν δίνουν μισθούς και απολύουν χωρίς αποζημίωση


- Συνολικά έχουν επιβληθεί πρόστιμα 7.066.148 ευρώ αλλά το θέμα είναι εάν θα εισπραχθούν

- Χαρακτηριστικό του εργασιακού μεσαίωνα το γεγονός πως αυξήθηκαν 10% τα θανατηφόρα εργατικά δυστυχήματα

- Βασιλιάδες της μαύρης εργασίας: καφετέριες, μπαρ, εστιατόρια και κέντρα διασκέδασης

- 188 άνθρωποι καλούνται να ελέγχουν 700.000 επιχειρήσεις κάθε χρόνο

Στο 36,3% έφθασε στο α' τετράμηνο του 2012, η αδήλωτη εργασία, σύμφωνα με τον απολογισμό του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας, εμφανίζοντας αύξηση κατά 7,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011 που το ποσοστό των ανασφάλιστων εργαζομένων ήταν 28,9%. Ελέγχθηκαν συνολικά 7.474 επιχειρήσεις, στις οποίες εργάζονταν 20.772 εργαζόμενοι. Εντοπίσθηκαν συνολικά 7.549 ανασφάλιστοι, από τους οποίους οι 5.956 ήταν ημεδαποί και οι 2.813 αλλοδαποί.

Τα στοιχεία αυτά είναι απακαρδιωτικά ειδικά για όλες τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει μέχρι τώρα και οι οποίες δηλώνουν με βαρύγδουπα λόγια ότι θα καταπολεμήσουν το φαινόμενο. Σύμφωνα με το αποτέλεσμα έχουν αποτύχει παταγωδώς.

Πέρα όμως από την ανικανότητά τους όμως αυτή, τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι οι "αιματηρές" πολιτικές, με τα χαράτσια, τους φόρους, τις οριζόντιες περικοπές, έχουν οδηγήσει τους έλληνες πολίτες πέρα από την εξαθλίωση, αλλά και στην ανομία. Πέρα από τους πολίτες που πάντα μέσω της μαύρης εργασίας προσπαθούσαν να κλέψουν το κράτος, υπάρχουν και χιλιάδες άλλοι που έχουν να επιλέξουν είτε στο να πληρώνουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές είτε να έχουν φαγητό για τα παιδιά τους.

Οι έλεγχοι έγιναν κυρίως στον κλάδο του επισιτισμού, (εστιατόρια-ταβέρνες, αίθουσες δεξιώσεων, μεζεδοπωλεία, καφετέριες μπαρ, κέντρα διασκέδασης), σε βιοτεχνικά πάρκα, βιομηχανίες, μέσα μαζικής ενημέρωσης, κομμωτήρια, συνεργεία και βενζινάδικα, στις μεταφορές και το λιανικό εμπόριο, την καθαριότητα, τις κατασκευές, σε τουριστικές επιχειρήσεις σε υπηρεσίες ασφαλείας (security), καθώς και επιχειρήσεις φασόν. Το 65% των ανασφάλιστων εντοπίστηκε στις επιχειρήσεις του επισιτισμού όπου όμως έγινε και το 55% των ελέγχων.

Οι έλεγχοι για τον εντοπισμό της ανασφάλιστης εργασίας είναι δειγματοληπτικοί και διενεργούνται από μικτά κλιμάκια της Ειδικής Υπηρεσίας Ελέγχου Ασφάλισης (ΕΥΠΕΑ) του ΙΚΑ, του ΣΔΟΕ, όπου απαιτείται, και του ΣΕΠΕ. Οι δυνατότητες όμως των επιθεωρητών είναι περιορισμένες εξαιτίας κυρίως της έλλειψης προσωπικού. Οι 160 επιθεωρητές του ΣΕΠΕ και οι 28 της υπηρεσίας ειδικών ελέγχων του ΙΚΑ, καλούνται να ελέγξουν κάθε χρόνο περισσότερες από 700.000 επιχειρήσεις, ενώ σε πολλές περιοχές έχουν περικοπεί τα ποσά που καταβάλλονται στους ελεγκτές ως έξοδα κίνησης.

Παρ’ όλα αυτά οι επιθεωρητές πραγματοποίησαν το τετράμηνο του έτους 19.130 ελέγχους, δηλαδή 994 περισσότερους από τον αρχικό προγραμματισμό και 2.689 περισσότερους από το 2011. Για παραβάσεις της εργατικής νομοθεσίας έγιναν 10.604 έλεγχοι, 781 μηνύσεις, 1.065 μηνυτήριες αναφορές και επιβλήθηκαν 1.781 πρόστιμα συνολικού ύψους 7.066.148 ευρώ.

Οι κυριότερες παραβάσεις αφορούν μη καταβολή αποδοχών (κυρίως σε εμπορικά καταστήματα), απολύσεις χωρίς καταβολή αποζημίωσης, οφειλές αποδοχών αδείας και επιδομάτων αδείας, μη χορήγηση αναλυτικών εκκαθαριστικών σημειωμάτων στους μισθωτούς κατά την εξόφληση των αποδοχών τους, εξαναγκασμό υπογραφής εξοφλητικών αποδείξεων και καταβολή μικρότερου ποσού, παραβίαση ωραρίου -φαινόμενο συχνό στις τράπεζες που επικαλούνται «ταμειακό λάθος»-, απασχόληση σε ημέρα ανάπαυσης (ρεπό), μη κατάθεση και ανάρτηση στους χώρους εργασίας, πινάκων προσωπικού και των ωρών εργασίας ή των προγραμμάτων εργασίας.

Το 45,45% των εργατικών διαφορών επιλύεται πλέον με τη διαδικασία της μεσολάβησης που διενεργείται από τους επιθεωρητές του ΣΕΠΕ.

Το α' τετράμηνο του 2012, διενεργήθηκαν 7.574 εργατικές διαφορές, από τις οποίες επιλύθηκαν οι 3.274 και καταβλήθηκαν στους εργαζόμενους 6.881.482 ευρώ. Στην ίδια περίοδο, αυξήθηκαν κατά 10% τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, αν και παρατηρήθηκε μείωση 10,1% του συνόλου των εργατικών ατυχημάτων.

Για θέματα υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία έγιναν 8.526 έλεγχοι, 243 μηνύσεις και επιβλήθηκαν 291 πρόστιμα συνολικού ύψους 1.156.377 ευρώ και 227 διακοπές εργασιών. 


Πηγή: NewsIt

via: Praxis red


Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Εργατικές Πολιτοφυλακές

του Παραναγνώστη

 

Δημοσιεύουμε παρακάτω δύο παράλληλα κείμενα
Το πρώτο από το μακρινό 1932 και το ΚΚΕ εκείνου του καιρού.
Το δεύτερο από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και το 2012 που δεν ξέρουμε πλέον αν είναι μακριά ή κοντά μας!
Ίσως σε αυτές τις αντιστίξεις να κρύβεται η  γονιμότητα του παραλληλισμού τους.Υπάρχει πράγματι ένα νήμα που διατρέχει και τα δύο κείμενα, και το οποίο θα αφήσω θήραμα στον αναγνώστη, ανεξάρτητα από την όποια πολιτική άποψη θα μπορούσε να έχει για την πολιτική προέλευση του καθενός από αυτά.

1.   Το ΚΚΕ και οι Αντιφασιστικές Ενώσεις Αυτοάμυνας (1932)
Αναδημοσίευση από την λέσχη


Στο πλαίσιο της «πάλης κατά του φασισμού και των φασιστικών οργανώσεων», το ΚΚΕ προχώρησε το 1932 στην σύσταση Αντιφασιστικών Ενώσεων Αυτοάμυνας. Μια πολιτική που στηριζόταν στην εφαρμογή του «ενιαίου μετώπου», τόσο με τους «συντηρητικούς», όσο και με τους «αρχειομαρξιστές, λικβινταριστές, φραξιονιστές και ανοργάνωτους εργάτες.»

Στο κείμενο της σχετικής απόφασης τονιζόταν:
«Η γενίκευση και όξυνση της επίθεσης της μπουρζουαζίας και του κράτους κατά των εκμεταλλευομένων μαζών, συνοδεύεται από την επίταση των μεθόδων ανοιχτής φασιστικής καταπίεσης, από τον επιταχυνόμενο ρυθμό φασιστικοποίησης της μπουρζουαζίας, του κράτους, όλων των αστικών κομμάτων.
Η ένταση αυτή της φασιστικοποίησης χαρακτηρίζεται και από την ίδρυση και οργάνωση πολυάριθμων φασιστικών οργανώσεων, με την ενίσχυση και πρωτοβουλία κυβέρνησης, κράτους και όλων των αστικών κομμάτων.
Σκοπός των οργανώσεων αυτών είναι το σπάσιμο των απεργιών και των οικονομικών αγώνων των μαζών, η διάλυση των επαναστατικών οργανώσεων, συγκεντρώσεων, συνελεύσεων κλπ, η δολοφονία επαναστατών εργατών, η μιλιταριστικοποίηση της νεολαίας, η αναζωπύρωση του εθνικισμού, η ενεργός συμμετοχή στις προετοιμασίες καινούργιων πολέμων, η διευκόλυνση και η οργάνωση του περάσματος στον ανοιχτό φασισμό.
Με ιδιαίτερο πάθος και εξοντωτικούς σκοπούς οι οργανώσεις αυτές στρέφονται κατά των εθνικών μειονοτήτων της Μακεδονίας και Θράκης και κατά των Εβραίων Θεσσαλονίκης. Το κράτος ανοιχτά και επίσημα ενισχύει και καθοδηγεί τα πογκρόμ και τις επιθέσεις των φασιστικών αυτών συμμοριών κατά των Εβραίων και των εθνικών μειονοτήτων.
Η οργάνωση της πάλης των μαζών, κατά των φασιστικών αυτών συμμοριών, για την υπεράσπιση των απεργιών, συνδικάτων, συλλόγων, λεσχών, της ζωής των εργατών, των εθνικών μειονοτήτων κλπ μπαίνει μπροστά στο ΚΚΕ άμεσα και επιτακτικά…
Σκοπός των αντιφασιστικών ενώσεων αυτοάμυνας είναι η κινητοποίηση των πλατειών στρωμάτων των εργαζομένων και η οργάνωσή των για την πάλη κατά των φασιστικών συμμοριών, κατά της διείσδυσής των στα εργοστάσια και τις εργατικές συνοικίες, κατά των επιθέσεων, των λεηλασιών, των δολοφονιών που οργανώνουν, για την υπεράσπιση των απεργιών, των συνδικάτων, των λεσχών, των συγκεντρώσεων, κλπ.»[1]
Από το βιβλίο του Α. Γκίκα “Ρήξη και ενσωμάτωση: Συμβολή στην Ιστορία του εργατικού-κομμουνιστικού κινήματος του Μεσοπολέμου (1918-1936)”, σελ.229-230
[1] «Απόφαση πάνω στις Αντιφασιστικές Ενώσεις» (1932), σελ.1 (Φάκελος 16), Αρχείο ΚΚΕ
Πηγή: erodotos

___________________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________________
2.  Κάποιες Σκέψεις για τις Αντιφασιστικές Πολιτοφυλακές
Αναδημοσίευση  από την Κουλτούρα και Επανάσταση
Από το indymedia με υπογραφή Parabellum





Μετά την πρόσφατη δράση του αναβαθμισμένου εθνικιστικού- φασιστικού χώρου γίνεται όλο και περισσότερο λόγος για ένα συλλογικό επιθετικό τρόπο αντιμετώπισης των φασιστών στο δρόμο από τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Παρόλο το γεγονός ότι επιτέλους όλο και περισσότεροι σύντροφοι κατανοούν πως η αμιγώς πολιτική επίθεση και τα παρεμπιπτόντως «πεσίματα» δεν είναι αρκετά για να αντιμετωπιστεί ο εχθρός, υπάρχει ο κίνδυνος να δομήσουμε κάτι με το γνωστό επιφανειακό και τσαπατσούλικο τρόπο.
Πιο συγκεκριμένα ας δούμε τι είναι λογικά αλλά και σε σχέση με την ιστορική πείρα οι αντιφασιστικές πολιτοφυλακές. Αποτελούν λοιπόν έναν «στρατιωτικό βραχίονα» ενός αντιφασιστικού κινήματος, ο οποίος εξυπηρετεί δύο εξίσου σημαντικές ανάγκες και της παρούσας συγκυρίας. Η πρώτη ανάγκη είναι αυτή της άμυνας των πολιτικών και κοινωνικών ομάδων που βάζουν στο στόχαστρο οι φασίστες. Η δεύτερη είναι η επίθεση στα φυσικά πρόσωπα, στις δομές και στους κάθε φύσης υποστηρικτές των φασιστών. Συνάγεται λοιπόν το συμπέρασμα ότι για να είναι αποτελεσματικές αυτές οι πολιτοφυλακές πρέπει να διοχετεύουν την ενέργεια τους στην οργάνωση και τη διεξαγωγή του πολέμου στο δρόμο.
Για να συμβεί αυτό θα πρέπει η πολιτική ανάλυση, η χάραξη στρατηγικής, η αντιπληροφόρηση κτλπ. να γίνεται στα πλαίσια μίας ξεχωριστής συμπληρωματικής δομής. Δεν εννοώ προφανώς μία δομή που θα «γραμμώνει» τις πολιτοφυλακές ούτε ένα διαχωρισμό σε φιλόσοφους και πολεμιστές. Αντίθετα στην καλύτερη περίπτωση οι εμπλεκόμενοι σύντροφοι θα συμμετέχουν και στα δύο «σχήματα». Αυτό που βασικά λέω πως οι δύο δομές πρέπει να είναι διακριτές. Το «πολιτικό» σκέλος είναι απαραίτητο καθώς εκτός από τα «καθήκοντα» που ανέφερα παραπάνω και για άλλους λόγους. Θα προσφέρει την απαραίτητη πολιτική κάλυψη στις πολιτοφυλακές, και θα έχει τη δυνατότητα μαζικοποίησης μέσω εξωστρεφών κοινωνικών δράσεων που οι πολιτοφυλακές δεν μπορούν να κάνουν για ευνόητους λόγους. Επίσης θα μπορεί να στηρίζει τους αιχμαλώτους συντρόφους που ίσως προκύψουν καθώς και τα θύματα της φασιστικής βίας.
Γυρνώντας λοιπόν στον αρχικό προβληματισμό πρέπει να παραδεχτούμε ότι η θέληση και η αντίστοιχη εμπειρία για κάτι τέτοιο δεν υπάρχει προς το παρόν. Επομένως η δημιουργία πολιτοφυλακών είναι κάτι που πρέπει μεν να γίνει, χρειάζεται όμως δε περισσότερη συλλογική δουλειά και σκέψη από ότι νομίζουμε.
Εναλλακτικά, όσο επεξεργαζόμαστε ατομικά και συλλογικά τα παραπάνω όχι ως υποθέσεις εργασίας αλλά ως πολιτικούς στόχους, θα ήταν προτιμότερο να συγκροτήσουμε ένα δίκτυο αυτόνομων πυρήνων που θα αναλάβουν το κομμάτι του πολέμου μέχρι τη συγκρότηση των πολιτοφυλακών. Εκτός από την αναγκαιότητα που θα καλύψει στο άμεσο παρόν θα αποτελέσει και σημαντική εμπειρία και δεξαμενή πληροφοριών για τις πολιτοφυλακές καθώς και ένα βάπτισμα του πυρός για του αντιφασίστες μαχητές.
Στην παρούσα εμφυλιακή συγκυρία οι δυνάμεις της επανάστασης θα βρεθούν στο στόχαστρο και μην αυταπατώνται κάποιοι ότι θα τους προστατέψει η «αριστερή προοδευτική αντιπολίτευση» που ίσως ψήφισαν. Η νίκη ή ήττα θα κριθεί εκεί που κρίνεται πάντα· στο πεδίο της μάχης. Ας είμαστε όλοι έτοιμοι.

Ανοιχτή επιστολή των εργαζόμενων στα καταστήματα Metropolis προς τον ιδιοκτήτη Ανδρέα Κουρή


Ανδρέα Κουρή

Όταν πριν από τρία περίπου χρόνια απέκτησες πλήρως την αλυσίδα καταστημάτων Metropolis εμείς οι εργαζόμενοι προσπαθήσαμε να πιστέψουμε ότι θα κοίταζες με ενδιαφέρον τη νέα σου επιχείρηση, προκειμένου να εξασφαλίσεις τη βιωσιμότητά της και την ομαλή λειτουργία των 12 καταστημάτων που παρέλαβες στα χέρια σου.

Εντούτοις, εσύ, μόλις 2,5 μήνες μετά, εξαπέλυσες ανεπιτυχώς την πρώτη σου επίθεση εναντίον μας επιδιώκοντας την μετατροπή των εργασιακών μας σχέσεων με την καθιέρωση 4ήμερης εργασίας.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά αποφάσισες να μην ξαναπατήσεις το πόδι σου στα καταστήματα αφήνοντας στη θέση σου τα (προκλητικά) υψηλόμισθα στελέχη που προσέλαβες, απολύοντας παράλληλα τους παλιούς έμπειρους διαχειριστές. Στελέχη – εκκαθαριστές που, εκτός από την ύποπτη φήμη που τους ακολουθούσε στην αγορά από τις προηγούμενες επιχειρήσεις που είχαν θητεύσει, δεν είχαν την παραμικρή ιδέα από το χώρο της δισκογραφίας.


Προχώρησες μεθοδευμένα στη συστηματική καθυστέρηση της καταβολής των δεδουλευμένων μας, επεκτείνοντάς την για όλο και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, φτάνοντας σήμερα στο σημείο να μας οφείλεις μισθούς 3,5 μηνών.

Προχώρησες σε περισσότερες από 140 απολύσεις σε σύνολο περίπου 220 εργαζομένων και καθυστερείς συστηματικά την καταβολή των δόσεων των αποζημιώσεων στους συναδέλφους μας που έριξες στην ανεργία, μη διστάζοντας να εκβιάσεις κάποιους από αυτούς να λάβουν τη μισή αποζημίωση από αυτή που δικαιούνται υπογράφοντας ότι την πήραν ολόκληρη. Σε ότι αφορά τις τελευταίες απολύσεις περιορίζεσαι μόνο στην παροχή του «χαρτιού» της απόλυσης, μη καταβάλλοντας ούτε ένα ευρώ, προφανώς έχοντας κάτι υπόψη σου που σου δίνει την πεποίθηση ότι θα τις καρπωθείς, αφού προφανώς θεωρείς ότι με κάποιο τρόπο θα τις γλιτώσεις.

Σε όλο αυτό το διάστημα μας ζητούσες να βάλουμε «πλάτη», τρομοκρατώντας μας για περισσότερο από ενάμιση χρόνο με την απειλή της πτώχευσης και παραμυθιάζοντάς μας συνεχώς για δήθεν χρηματοδότες – σωτήρες που θα έρθουν και για δήθεν αναζήτηση χώρων που θα βρισκόταν για να στεγάσουν νέα καταστήματα της επιχείρησης , την ίδια ώρα που δρομολογούσες το κλείσιμο κι άλλων. Τελικά, απ’ ότι φάνηκε, μας δούλευες «ψιλό γαζί» μόνο και μόνο για να κερδίσεις χρόνο.
Και σε αυτό το χρονικό διάστημα ένα ερώτημα που μας γεννήθηκε -και εξακολουθεί έως και σήμερα να μας απασχολεί και να παραμένει αναπάντητο- είναι που (διάολο) πήγαν τα χρήματα των εισπράξεων που γέμιζαν τα ταμεία των Metropolis όταν τα παρέλαβες με γεμάτα τα ράφια, αλλά και που πήγαν τα χρήματα των χαμηλότερων εισπράξεων όταν απαξίωσες την εμπορική δύναμη των καταστημάτων, αφήνοντας τη σαβούρα και τοποθετώντας εμπορεύματα άσχετα με τη δισκογραφία. Πρόκειται για ένα εύλογο ερώτημα αφού τα χρήματα των εισπράξεων δεν τα κατέβαλες ούτε για τη μισθοδοσία μας (εξού και το ότι μας χρωστάς 3,5 μήνες), δεν τα κατέβαλες ούτε για την εξόφληση των αποζημιώσεων των απολυμένων, δεν τα κατέβαλες ούτε για την εξόφληση των προμηθευτών, δεν τα κατέβαλες ούτε για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών στο ΙΚΑ και, τέλος, δεν τα κατέβαλλες ούτε για τα ενοίκια και τα έξοδα των καταστημάτων (λόγος για τον οποίο σε όλα τα καταστήματα έβαλες λουκέτο μετά από τις εξώσεις που σου έκαναν οι ιδιοκτήτες τους για τα οφειλόμενα).

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Απεργοσπασία με ξύλο στη Χαλυβουργία!




Πριν από καμιά ώρα εμφανίστηκαν στο εργοστάσιο απεργοσπάστες με διευθυντικά στελέχη. Σκοπός τους ήταν να μπουν και να καταλάβουν ουσιαστικά το εργοστάσιο μιας και προσπάθησαν να κλείσουν την πύλη με λουκέτα.

Οι απεργοί αντέδρασαν άμεσα και τότε οι απεργοσπάστες πέρασαν σε πιο βίαιες μεθόδους. Αποτέλεσμα ήταν να τραυματιστούν τρεις από τους απεργούς οι οποίοι, με ζαλάδες και πιθανά σπασίματα (ο ένας στα δάχτυλα του χεριού) αυτή την ώρα βρίσκονται στο Θριάσιο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες. Ακόμη αυτή την ώρα εξετάζονται από τους γιατρούς. 

Στο εργοστάσιο έχουν μαζευτεί απεργοί και αλληλέγγυοι. 

Κάνουν έκκληση σε όσους μπορούν από τώρα και ως το βράδυ να πάνε στη πύλη του εργοστασίου. 

Αστυνομία μέχρι τώρα δεν έχει εμφανιστεί αλλά φοβούνται κλιμάκωση της επίθεσης. 

Ψηφιακός πολιτισμός και Βιωσιμότητα – Ένας νέος πολιτισμός του μοιράσματος και της συνεργασίας γεννιέται

κείμενο που μας στάλθηκε με email


του Michel Bauwens*

Η εντολή της διάσκεψης Ρίο+20 αναγνωρίζει τρεις πυλώνες της βιώσιμης ανάπτυξης - οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό. Ωστόσο, η διαδικασία δεν αμφισβητεί τη θεμελιώδη τοξικότητα του σημερινού λειτουργικού συστήματος, και αγνοεί το γεγονός ότι ένα τέτοιο “ελαττωματικό” DNA έχει ισχυρές πολιτισμικές ρίζες.

Τι εννοούμε; Τα ακόλουθα δεν βασίζονται στα δηλωμένα ιδανικά του Ρίο+20 αλλά στην πραγματική πρακτική του υπαρκτού οικονομικού συστήματος.

Το σημερινό παγκόσμιο σύστημα βασίζεται σε τρεις λανθασμένες παραδοχές:

1. Η πρώτη παραδοχή είναι ότι η φύση είναι μία ανεξάντλητη πηγή ενέργειας που μπορεί να αξιοποιηθεί χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αναγεννητική ικανότητά της.

Τα αποτελέσματα αυτού του πολιτισμού εκμετάλλευσης της φύσης είναι καταστροφικά. Το 2009, ο Johan Rockström και μια ομάδα κορυφαίων επιστημόνων πρότειναν εννέα θεμελιώδεις διαδικασίες που επηρεάζουν τη συνολική υγεία του πλανήτη (όπως η χρήση του γλυκού νερού, η ρύθμιση του κλίματος, και ο κύκλος του αζώτου), και αφού υπολόγισαν την ασφαλή ζώνη λειτουργίας για καθεμία από αυτές, συμπέραναν ότι η ανθρωπότητα έχει υπερβεί τα όριά της σε τουλάχιστον τρεις από αυτές. Η υπερβολική πίεση σε αυτές τις κρίσιμες διαδικασίες θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημεία απότομων και μη αναστρέψιμων περιβαλλοντικών αλλαγών, επιπλέον των καλά μελετημένων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Το 2010, η έκθεση Living Planetδιαπίστωνε ότι ήδη χρησιμοποιούμε 1,5 πλανήτη και προβλέπεται να χρησιμοποιούμε 2 πλανήτες σαν τη Γη μέχρι το 2030, σε συνθήκες “business as usual”. Συνδυάζοντας αυτά τα στοιχεία, και υπολογίζοντας την αλληλεπίδρασή τους (για παράδειγμα: λιγότερο πετρέλαιο σημαίνει λιγότερα λιπάσματα, που σημαίνει λιγότερη γεωργική παραγωγή), ο Graham Turner και μια ομάδα επιστημόνων του MIT παρήγαγαν σειρά από υπολογιστικά μοντέλα που οδηγούν σε ανησυχητικά συμπεράσματα και σε σαφές χρονοδιάγραμμα: Το business-as-usual σενάριο εκτιμά ότι εάν τα ανθρώπινα όντα συνέχιζαν να καταναλώνουν περισσότερο από ό,τι η φύση είναι σε θέση να παρέχει, μια παγκόσμια οικονομική κατάρρευση και μια απότομη μείωση του πληθυσμού θα μπορούσε να συμβεί μέχρι το 2030.

2. Τεχνητή σπάνις

Η δεύτερη αρχή του σημερινού λειτουργικού συστήματος είναι ότι το μοίρασμα της καινοτομίας είναι βασικά παράνομη δραστηριότητα. Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις έχουν ιδιωτικοποιηθεί μέσω διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας και πνευματικών δικαιωμάτων, τα οποία συχνά μονοπωλούνται από μεγάλες εταιρείες που μπορούν να έχουν προστατευόμενο από το νόμο συμφέρον στην επιβράδυνση της τεχνολογικής καινοτομίας που τους απειλεί. Νέοι και ηλικιωμένοι άνθρωποι είναι υπό διωγμό από τα δικαστήρια και την αστυνομία για το μοίρασμα πολιτιστικών εκφράσεων, ακόμη και αν εκείνοι που τις μοιράζονται αποτελούν επίσης τους καλύτερους “πελάτες” της πολιτιστικής βιομηχανίας. Πολλές πτυχές του μοιράσματος είναι παράνομες. Η Jane Orsi από το Κέντρο για το Δίκαιο της Βιώσιμης Ανάπτυξης, στο Σαν Φρανσίσκο, έχει δώσει παραδείγματα για το πόσα πολλά οι ΗΠΑ απαγορεύουν: 1) την κηπουρική μπροστά από το σπίτι, 2) τη συλλογή βρόχινου νερού, 3) το στέγνωμα των ρούχων στον ήλιο, 4) την παραγωγή μαρμελάδας για τους γείτονες. Το σύστημα είναι εξοπλισμένο ενάντια στο μοίρασμα.

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Η πολιτική της νέας κυβέρνησης στο δρόμο



"Έκρηξη" δολοφονικών επιθέσεων σε μετανάστες στα Χανιά

Συνεχίζονταν έως αργά χθες το βράδυ έρευνες της Αστυνομίας για τον εντοπισμό των δραστών των ρατσιστικών επιθέσεων σε βάρος μεταναστών στα Χανιά.

Η πιο σοβαρή επίθεση, κι αφού είχε προηγηθεί ο σοβαρός τραυματισμός δύο Αλγερινών στην παραλία της Νέας Χώρας, έγινε τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας στην πλατεία Τάλω, στην περιοχή της πισίνας του πρώην Ξενία, όταν άγνωστοι επιτέθηκαν σε 25χρονο άστεγο Αιγυπτιακής καταγωγής με σιδηρολοστούς. Ο 25χρονος μεταφέρθηκε σε σοβαρή κατάσταση στο Νοσοκομείο Χανίων, όπου υποβλήθηκε σε αφαίρεση νεφρού καθώς κινδύνευσε η ζωή του.

Όταν ξύπνησε από τη νάρκωση, το πρώτο πράγμα που ψέλλισε με δάκρυα στα μάτια ήταν: «Εμείς στην Αίγυπτο έχουμε ελληνική κοινότητα την οποία σεβόμαστε και της συμπεριφερόμαστε σωστά. Εσείς γιατί μας συμπεριφέρεστε έτσι;».


Χθες, σε δημοσιογράφους οι οποίοι τον επισκέφτηκαν στο Νοσοκομείο, με πόνο ψυχής έλεγε: «Για μένα πάνω απ΄όλα είναι η αξιοπρέπεια. Δεν φοβάμαι για τη ζωή μου. Την αξιοπρέπειά μου πρέπει να διατηρήσω».

Επίσης, ανέφερε ότι επιθυμεί να επιστρέψει στην Αίγυπτο.

Σύμφωνα με όσα είχαν γίνει γνωστά μέχρι χθες, η επίθεση σε βάρος του 25χρονου έγινε από ομάδα νεαρών από τους οποίους γύρω στα είκοσι άτομα ήταν θεατές των υπολοίπων που επιτέθηκαν στον
25χρονο.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΦΟΡΕΙΣ

Τα περιστατικά αυτά κινητοποίησαν κοινωνικούς φορείς της πόλης οι οποίοι πραγματοποίησαν συνάντηση προχθές το βράδυ και μεταξύ άλλων αποφάσισαν να παραχωρήσουν συνέντευξη Τύπου στα τοπικά ΜΜΕ σήμερα στις 12 το μεσημέρι στο Εργατικό Κέντρο αλλά και να οργανώσουν εκδήλωση την ερχόμενη Δευτέρα στα Πευκάκια της Νέας Χώρας.

To μέλος του "Κοινωνικού Στεκιού - Στεκιού Μεταναστών", κ. Τσουκάτος, χαρακτήρισε «δολοφονική» την επίθεση σε βάρος του 25χρονου Αιγύπτιου και πρόσθεσε ότι «το θέμα δεν αφορά μόνο αυτούς που υποστηρίζουν τους μετανάστες» αλλά «όλη την κοινωνία» καθώς «οι συγκεκριμένες συμμορίες αρχίζουν από τους πιο αδύναμους κρίκους που αυτή τη στιγμή στην κοινωνία μας είναι οι μετανάστες και στο τέλος θα πάρει όλους η μπάλα. Και αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό. Πρέπει να απασχολήσει όλους τους πολίτες. Τους γονείς, τους δασκάλους, τους καθηγητές, την γειτονιά. Όλους τους ανθρώπους. Για να δούμε πώς θα αντιδράσουμε. Συλλογικά και αλληλέγγυα. Το πρόβλημα αυτό μας αφορά όλους».

Ακόμα ο κ. Τσουκάτος κάλεσε την Αστυνομία να βρει τους δράστες των επιθέσεων και συμπλήρωσε ότι «μέχρι τώρα είναι τυχαίο που δεν θρηνήσαμε ανθρώπινα θύματα».

ΤΟ ΣΤΕΚΙ

Σε ανακοίνωσή του το Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών «καταγγέλλει τις ακραίες ρατσιστικές επιθέσεις που έγιναν εναντίον τριών μεταναστών τις τελευταίες μέρες στην περιοχή της Νέας Χώρας. Οι μετανάστες κοιμόντουσαν έξω, αφού δεν είχαν στέγη και οι δολοφονικές επιθέσεις έγιναν από ομάδα που φορούσε μαύρα ρούχα και επέβαινε σε μηχανάκια» και προσθέτει: «Οι τελευταίες επιθέσεις χαρακτηρίζονται από ακραίο μίσος και είναι πρωτόγνωρες για τα Χανιά, αφού οι δράστες χρησιμοποίησαν μαχαίρια και σιδηρολοστούς, με στόχο τη δολοφονία των θυμάτων».

Ακόμα αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «απέναντι σ’ αυτά τα ακραία ρατσιστικά φαινόμενα θα πρέπει ολόκληρη η κοινωνία να είναι ενωμένη και αλληλέγγυα. Θα πρέπει να αναπτυχθεί ένα δίχτυ προστασίας όλων των πολιτών από τις φασιστικές συμμορίες. Η υπόθεση δεν αφορά μόνο τους μετανάστες ή και αυτούς που τους υποστηρίζουν, αλλά ολόκληρη την κοινωνία, αφού οι μετανάστες είναι ο πρώτος στόχος των φασιστών, ως οι πιο αδύναμοι. Μετά θα έρθει η σειρά όλων των άλλων. 
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι σε περιόδους κρίσης αυξάνεται η ρατσιστική βία. Είναι η βία που έζησαν οι Εβραίοι επί Χίτλερ, αλλά η βία αυτή ήταν μόνο η αρχή της φασιστικής θηριωδίας, που εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την κοινωνία και τον κόσμο. Είναι η βία που έχουν ζήσει πολλοί Έλληνες του εξωτερικού από νεοναζιστικές ομάδες. Σήμερα είναι οι μετανάστες, αύριο θα είναι οι ομοφυλόφιλοι, μεθαύριο οι ναρκομανείς, οι κομμουνιστές, οι αναρχικοί, όλοι όσοι δεν συμφωνούν με τις απόψεις της φασιστικής ιδεολογίας, στο τέλος ολόκληρη η κοινωνία».

Δολοφονικές επιθέσεις χρυσαυγιτών



Δεύτερη επίθεση από φασίστες μέσα σε ένα 24ωρο έγινε το βράδυ της Κυριακής στα Χανιά. Οι νεοναζί αυτή τη φορά χτύπησαν με σιδερολοστούς έναν άστεγο 25χρονο Αιγύπτιο μετανάστη. Τα χτυπήματα ήταν τόσο δολοφονικά
ώστε υπήρξε κίνδυνος για τη ζωή του και χρειάστηκε να υποβληθεί σε εγχείρηση αφαίρεσης νεφρού. Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής, μια συμμορία δολοφόνων. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε η εκλογική άνοδος των νοσταλγών του Χίτλερ να μεταφραστεί σε πογκρόμ από τάγματα εφόδου ενάντια σε όποιον δεν ταιριάζει στα αρρωστημένα πρότυπα τους. Καλούμε όλη την κοινωνία των Χανίων να καταδικάσει τις ρατσιστικές επιθέσεις και να απομονώσουμε τη Χρυσή Αυγή με ένα μεγάλο αντιφασιστικό κίνημα.

ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ


20/6/2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δολοφονική επίθεση εναντίον 23χρονου μετανάστη στην Κόρινθο

Τη Δευτέρα 18 Ιουνίου, μία ημέρα μετά τις εκλογές που επιβεβαίωσαν την ύπαρξη φασιστικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία, έγινε και στην Κόρινθο ακόμα μία από τις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον μεταναστών που γίνονται τελευταία σε όλη τη χώρα. Στις 9:30 το βράδυ, καθώς ένας 23χρονος από το Πακιστάν επέστρεφε μόνος του από τη δουλειά του με το ποδήλατο (στο δρόμο από Λουτράκι προς Κόρινθο – περιοχή Ποσειδωνία) τον σταματούν δύο Έλληνες με μηχανή και τον ρωτούν αν είναι Πακιστανός. Μετά από λίγο επιστρέφουν με άλλες δύο μηχανές (σύνολο τρεις μηχανές μεγάλου κυβισμού με έξι επιβαίνοντες) ΧΩΡΙΣ πινακίδες, τον χτυπούν με ένα ξύλινο παλούκι στο κεφάλι και φεύγουν. Το θύμα νοσηλεύτηκε για ένα βράδυ και ευτυχώς φαίνεται να έχει διαφύγει τον κίνδυνο, ωστόσο είναι προφανές ότι πρόκειται περί στυγνών δολοφόνων, καθώς όταν χτυπάς –και μάλιστα απρόκλητα- κάποιον στο κεφάλι δεν μπορείς να ξέρεις αν θα ξανασηκωθεί.


Μετά από επίσκεψή μας στην αστυνομία για να ενημερωθούμε για τις ενέργειες της προανάκρισης, καθώς έχει γίνει μήνυση κατά αγνώστου, με έκπληξή μας ακούσαμε αστυνομικούς να αντιδρούν όταν είπαμε ότι πρόκειται προφανώς περί ρατσιστικής επίθεσης, αμφισβητώντας τη ρατσιστική διάσταση του χτυπήματος – ενδεικτικό, φοβόμαστε, του με πόση σοβαρότητα προσεγγίζεται το ζήτημα και του πόσες πιθανότητες έχει να εξιχνιαστεί. Μακάρι να διαψευστούμε, αλλά υποψιαζόμαστε ότι η υπόθεση θα έχει την τύχη των δεκάδων παρόμοιων υποθέσεων σε όλη τη χώρα που παραμένουν ανεξιχνίαστες. Σαν να μην έφτανε αυτό, περίπου δέκα συμπατριώτες του 23χρονου συνελήφθησαν την ώρα που πήγαιναν στο νοσοκομείο να τον επισκεφτούν και μέχρι αυτή την ώρα κρατούνται, καθώς δεν είχαν χαρτιά. Θυμίζουμε επίσης ότι πριν από μία βδομάδα, στα πλαίσια «προεκλογικής παρέμβασης» της συμμορίας της Χρυσής Αυγής, χτυπήθηκαν απρόκλητα μετανάστες από το Αφγανιστάν στο λιμάνι της πόλης, μπροστά στα μάτια δεκάδων περαστικών (κάποιοι λένε ότι μπροστά ήταν και αστυνομικοί) και πέντε Αφγανοί πετάχτηκαν στη θάλασσα.


Φτάνει πια! Τα τάγματα εφόδου της φασιστικής Χρυσής Αυγής αλωνίζουν ανενόχλητα. Η αστυνομία δεν μπορεί (ή δεν θέλει;) να δώσει τέλος στα καθημερινά πλέον περιστατικά βίας ενάντια σε ανθρώπους με μόνο κριτήριο το χρώμα του δέρματός τους. Είναι σαφές ότι, όπως έγινε και με τις ορδές του Χίτλερ, η μειονότητα των μεταναστών είναι μόνο η αρχή – αν αφήσουμε τις ναζιστικές συμμορίες να δρουν ανενόχλητες, σύντομα θα χτυπούν όχι μόνο μετανάστες αλλά και όποιον άλλο δε δέχεται τις εντολές τους.


Η Κορινθιακή κοινωνία έχει χρέος να απομονώσει και να καταδικάσει τις συμμορίτικες λογικές που οδηγούν νομοτελειακά στην αυτοδικία και σε εμφυλιακό κλίμα. Ήδη η μικρή αλλά αισθητή μείωση των ποσοστών της Χρυσής Αυγής στο Νομό δείχνει ότι οι Κορίνθιοι έχουν αρχίσει να τους παίρνουν χαμπάρι. Κανένας μπράβος πάνω από το κεφάλι μας, καμία νομιμοποίηση στις δολοφονικές επιθέσεις σε συνανθρώπους μας!



Αλ. Τσίπρας-"Δεν θα βγάλουμε τον κόσμο στους δρόμους"




Δεν θα καλέσουμε τους υποστηρικτές μας να βγουν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στα μέτρα λιτότητας, δήλωσε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας σε συνέντευξη που παραχώρησε στο διεθνές πρακτορείο ειδήσεων Reuters. Αντ’ αυτού, είπε, θα επικεντρωθούμε στη δημιουργία «μιας ασπίδας προστασίας για όσους βρίσκονται στο περιθώριο». Παράλληλα, εκτίμησε ότι η κυβέρνηση συνεργασίας που θα σχηματιστεί στην Ελλάδα «θα αποτύχει». 

«Η αλληλεγγύη και η αντίσταση είναι αμφότερες σημαντικές, αλλά τώρα η αλληλεγγύη είναι πιο σημαντική», είπε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα βγάλει τον κόσμο στους δρόμους.

«Ο ρόλος μας είναι να είμαστε μέσα και έξω από το κοινοβούλιο, να χειροκροτούμε κάθε τι θετικό, να καταδικάζουμε όλα τα αρνητικά και να προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις», πρόσθεσε. 

Ο κ. Τσίπρας εκτίμησε ότι η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί στην Ελλάδα «θα αποτύχει», διότι στηρίζεται σε «ξεπερασμένες πολιτικές δυνάμεις», ανοίγοντας το δρόμο για την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ. 

«Κανείς άλλος εκτός από εμάς δεν μπορεί να κάνει τις βαθιές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα, διότι εμείς δεν είμαστε διεφθαρμένοι, ούτε φθαρμένοι. Αργά ή γρήγορα, θα έχουμε αυτήν την ευκαιρία», υποστήριξε. 

«Αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ, η εναλλακτική λύση σήμερα θα ήταν τα άκρα, το χάος και η Χρυσή Αυγή», ανέφερε ο κ. Τσίπρας, συμπληρώνοντας: «Θα ασκήσουμε μια πιο μαχητική και υπεύθυνη αντιπολίτευση και, προφανώς, θα οργανωθούμε ώστε να είμαστε σε θέση να διεκδικήσουμε την διακυβέρνηση όταν δοθεί η ευκαιρία». 

Παράλληλα, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε την Ανγκελα Μέρκελ να μην «επιμείνει στο λάθος της λιτότητας». «Η Ευρώπη δεν μπορεί να πορευθεί ενωμένη εάν συνεχίσει να υποστηρίζει αυτά τα βάρβαρα μέτρα», είπε. 

Ο Αλέξης Τσίπρας χαρακτήρισε το πρόγραμμα που έχει συμφωνήσει η Ελλάδα με τους εταίρους της «σχέδιο διάσωσης των τραπεζών, που οδηγεί «στη βύθιση των αναγκών της πραγματικής οικονομίας και της κοινωνίας». 

«Αυτό που έλεγε πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι το σχέδιο διάσωσης δεν είναι βιώσιμο και δεν μπορεί να συνεχιστεί. Τώρα αυτό το αναγνωρίζουν όλοι», πρόσθεσε. 


Πηγή: Τα Νέα
via: Praxis

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Ισπανία: Κανονικός πόλεμος κυβέρνησης-ανθρακωρύχων



Μαδρίτη, Ισπανία

Tην ώρα που η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι μάχεται να πείσει, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εσωτερικό ότι άλλο κρίση χρέους και άλλο κρίση του τραπεζικού συστήματος, μια άλλη μάχη βρίσκεται σε εξέλιξη στα βόρεια της χώρας.

Οι ανθρακωρύχοι απεργούν εδώ και πολλές ημέρες, ενάντια στα σχέδια για κλείσιμο των ορυχείων, ενώ η αντιπαράθεση με την Αστυνομία έχει εξελιχθεί σε κανονικό πόλεμο.

Τα ανθρακωρυχεία στις περιοχές της Αστούριας και της Λεόν, πρωταγωνιστούν ως σχεδόν μοναδική πηγή δουλειάς στην ευρύτερη περιοχή εδώ και δεκαετίες. Ίσως για περισσότερο από έναν αιώνα.
Όπως γράφει η El Pais, ο τομέας έχει μια βασική αδυναμία: δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την κρατική επιχορήγηση.

Το μέλλον του, κατά συνέπεια, είναι αβέβαιο, καθότι οι επιδοτήσεις από την ΕΕ πήραν μεν παράταση μέχρι το 2018, αλλά στη συνέχεια δεν θα υπάρχει χρήμα.

Επιπλέον, η οικονομική κρίση έχει μειώσει δραστικά τις χρηματοδοτήσεις από την κυβέρνηση Ραχόι, ενώ η εισαγωγή της συγκεκριμένης πρώτης ύλης κοστίζει λιγότερο.

Με λίγα λόγια, ο τομέας που απασχολεί χιλιάδες Ισπανούς μοιάζει καταδικασμένος να σβήσει. Το αποδεικνύουν και οι αριθμοί: από τους σχεδόν 53.000 εργαζόμενους τη δεκαετία του 1980, σήμερα απασχολούνται 7.900 σε 47 σημεία.

Το μείγμα αυτό έφερε τις απεργιακές κινητοποιήσεις, οι οποίες κρατούν εδώ και αρκετές εβδομάδες με πορείες στις μεγάλες πόλεις, αποκλεισμούς αυτοκινητοδρόμων, αλλά και κανονικές μάχες με την Αστυνομία.

Εικόνες που θυμίζουν χώρες της Νοτίου Αμερικής, όπου κυριαρχούν αντάρτικα κινήματα είναι καθημερινές στα πρωτοσέλιδα του ισπανικού Τύπου: ανθρακωρύχοι με αυτοσχέδια όπλα εκτοξεύουν «ρουκέτες» στους Αστυνομικούς.

Σε άλλα σημεία ρίχουν κορμούς δέντρων στους αυτοκινητοδρόμους για να αποκλείσουν την κυκλοφορία. Ακόμα και οι σιδηροδρομικές γραμμές έχουν αποκλειστεί.

Τα συνδικάτα στην Αστούριας συνεχίζουν την απεργία, ενώ ετοιμάζουν και πορεία διαμαρτυρίας στη Μαδρίτη με στόχο το υπουργείο Βιομηχανίας. Προς το παρόν δεν έχει οριστεί η ημερομηνία της πορείας, ενώ είναι γεγονός ότι οι τελευταίες κινητοποιήσεις είναι λιγότερο βίαιες.


Πηγή: in.gr
via: Κόκκινος Τύπος


Συμπληρωματικά από http://diktiospartakos.blogspot.gr

Σε ολική στάση εργασίας οι περιοχές οξόρυξης της Ισπανίας και συγκρούσεις απεργών με την αστυνομία.

Η γενική απεργία που εδώ και 22 μέρες έχει κηρυχθεί στις Ισπανικές περιοχές των ανθρακωρυχείων, συνεχίζεται με 100% συμμετοχή, σύμφωνα με τα συνδικάτα.
Σήμερα ειδικά, η αστυνομία ενίσχυσε την τοπική της παρουσία στη León y Asturias με μια επιπλέον δύναμη από 250 άντρες. Αυτό όμως δεν εμπόδισε το κλείσιμο δρόμων και άλλες δυναμικές ενέργειες από μέρους των απεργών, που δεν δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα τις κυβερνητικές προκλήσεις που σαν στόχο έχουν να σπάσουν τις κινητοποιήσεις τους.
.

Ο γραμματέας της Γενικής Εργατικής Ένωσης Victor Fernández, τόνισε, σε δήλωση του; ότι οι συμμετοχή στην γενική απεργία στα ορυχεία είναι καθολική έχοντας την ολόπλευρη συμπαράσταση από τους κατοίκους όλων των γύρω δήμων.  "Εάν δεν θέλουν να έχουν τις περιοχές εξόρυξης σε πόλεμο, θα πρέπει να καθίσουν να διαπραγματευτούν" συμπλήρωσε ο ίδιος..
Παράλληλα, αυτές τις μέρες, αντιπροσωπίες ανθρακωρύχων από την Πολωνία, Βρετανία, Χιλή και Γερμανία, καταφθάνουν στην Asturias για να συμπαρασταθούν στους εργάτες που βρίσκονται σε επ' αόριστον απεργία.

Ταυτόχρονα οι κάτοικοι δεκάδων δήμων που η οικονομία τους πλήττετε καθοριστικά από τις κυβερνητικές επιλογές που περιέκοψαν τις επιδοτήσεις στις περιοχές που παράγεται ο άνθρακας έχουν βγει στους δρόμους.

Στην περιοχή Asturias όπου απεργούν 16 δήμοι, οι απεργοί προξένησαν μπλόκα σε 4 λεωφόρους και σε σιδηροδρομικές γραμμές, και στήνοντας οδοφράγματα συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής.

Ηταν αναμενόμενη αυτή η εξέλιξη αφού ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της περιοχής, Gabino de Lorenzo, είχε προειδοποιήσει ότι σε περίπτωση παρακώλυσης συγκοινωνιών θα παρέμβουν οι δυνάμεις ασφαλείας.

Τα συνδικάτα είχαν κάνει έκκληση για διαδηλώσεις σήμερα Δευτέρα, στις περιοχές εξόρυξης άνθρακα σε όλη την Ισπανία. Το πρωί διεξήχθησαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην Castilla y León, στο Teruel και την Asturias.

Σε ανακοίνωσή του το Συνδικάτο έχει κατηγορήσει το Υπουργείο Βιομηχανίας Ενέργειας και Τουρισμού της χώρας, πως έχει σπάσει τον κοινωνικό διάλογο στην Επιτροπή συνέχισης του προγράμματος για τον άνθρακα, αποδίδοντας την ευθύνη για την έκρυθμη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στην περιοχή μεταξύ αστυνομίας και απεργών στην συνεχιζόμενη αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική.